Η ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

(φώτο αρχείου )

Η Γιουγκοσλαβική Στρατιωτική Εγκυκλοπαίδεια κατατάσσει τους προγόνους των σημερινών κατοίκων της πΓΔΜ ως Σλάβους, ανθρώπους των πρώτων Σλαβικών φυλών των Βερεζίτοι, Δραγουβίτοι, Σμόλιανοι, Ρίνχινοι, Βελεγιζίτοι και άλλων, οι οποίοι κατέφτασαν στην περιοχή τον έκτο αιώνα μ.Χ.

Μα ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι; Η ιστορία των Σλάβων της πΓΔΜ είναι συνδεδεμένη με την ιστορία της Βουλγαρίας μέχρι το έτος 1913, διότι αυτοί οι δύο λαοί άρχισαν να εξελίσσονται μαζί τυχαίως, αλλά αναγκάστηκαν να χωρίσουν λόγω πολιτικής. Ο Σλαβικός πληθυσμός της σημερινής πΓΔΜ δεν έχει τίποτε κοινό με τους αρχαίους Μακεδόνες. Αυτοί είναι απλώς ΣΛΑΒΟΙ.

Οι νότιοι Σλάβοι λεγόταν Venedi, αλλά οι Βυζαντινοί μετέτρεψαν το όνομά τους σε Sklavini όταν αποδήμησαν στη νοτιότερη περιοχή των Βαλκανίων. Αυτό έγινε διότι οι Σλάβοι εδραίωσαν συμμαχίες, ή συνδέσμους αναμεταξύ τους οι οποίες ονομαζόταν ‘sklavinije’. Οι νεοσύστατοι αυτοί σύνδεσμοι κυβερνιόταν με μια κανονική ιεραρχία πριγκίπων, όπως ο Χάτσον, ο Άκαμιρ, και ο Πέρβουδ. Στα μέσα του πέμπτου αιώνα μ.Χ. οι Νότιοι Σλάβοι διάβησαν τά Καρπαθία Όρη και εγκαταστάθηκαν στην πρώην Ρωμαϊκή επαρχία, την γνωστή Πανονία, (σημερινή Ουγγαρία) και στην Δακία (σημερινή Ρουμανία). Ως φαίνεται οι πρώτες Σλαβικές και Ουνικές (Τουρκικές) φυλές των Βουλγάρων άρχισαν να κάνουν μαζί εφόδους εναντίον Βαλκανικών περιοχών τον πέμπτο αιώνα μ.Χ. Στην αρχή λήστευαν την ύπαιθρο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και μετά γύριζαν στη βάση τους.

Εγκαταστάσεις διαρκείας από τους Σλάβους στην Μακεδονία άρχισαν στο τέλος του έκτου αιώνα. Στα μέσα του εβδόμου αιώνα επτά Σλαβικές φυλές είχαν σχηματίσει δεσμούς αναμεταξύ τους: ήταν οι Δραγουβίτοι, οι Βερεζίτοι (Βερσιάτσοι), οι Σαγουδάτοι, οι Ρίνχινοι, οι Στρυμόνιοι (Στρούμλιανοι), οι Σμόλιανοι, οι Βελεγεζίτοι και άλλοι. Οι Σλαβικές αυτές φυλές έγιναν ένας σπουδαίος πολιτικός και εθνικός παράγοντας στην εξέλιξη της ιστορίας των Βαλκανίων. Αυτοί είναι οι πρόγονοι του σημερινού πληθυσμού της πΓΔΜ και αρχικά κατοικούσαν στην περιοχή από το Νέστο ποταμό μέχρι τη Θεσσαλία και από τη Θεσσαλονίκη μέχρι τα όρη Σαρ, Ρίλα και Οσογκόβσκα.

Στην οροσειρά της Ροδόπης εγκαταστάθηκαν οι Σμόλιανοι και ένα μέρος των Δραγουβίτοι. Οι Σαγουδάτοι και οι υπόλοιποι Δραγουβίτοι εγκαταστάθηκαν στα βόρεια της Θεσσαλονίκης. Οι Στρυμόνιοι προτίμησαν τις πεδινές περιοχές του Στρυμόνα ποταμού. Οι Ρίνχινοι κατέληξαν στη Χαλκιδική και μερικοί απ’ αυτούς εγκαταστάθηκαν στο Όρος του Άθω. Στην περιοχή της Οχρίδας και της Πρέσπας εγκαταστάθηκαν οι Βερσιάτσοι μαζί με τους Βελεγεζίτοι. Υπήρχαν ακόμη μερικές φυλές, όπως οι Τιμότσανοι, οι Αβοδρίνοι και οι Μοράβλιανοι οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στο νότιο μέρος της σημερινής Σερβίας και αργότερα ενσωματώθηκαν με τον Σερβικό Έθνος. Οι Τιμότσανοι έζησαν στα πεδινά μέρη του Τίμοκ ποταμού, οι Αβοδρίνοι κατοίκησαν στην δυτική πεδιάδα του ποταμού Τίμοκ και οι Μοράβλιανοι προτίμησαν την περιοχή του ποταμού Μοράβα, στο κέντρο της σημερινής Σερβίας που λέγεται Σουμαδία. Με την πάροδο του χρόνου ο αποκλεισμένος Θρακο-Ιλλυρικός πληθυσμός εκδιώχθηκε στις ορεινές περιοχές ή αργότερα αφομοιώθηκε από τις Σλαβικές φυλές.

Ο Ελληνικός πληθυσμός όμως επειδή είχε δυνατούς δεσμούς με την πολιτιστική του κληρονομιά, διατήρησε την ελληνική του συνείδηση και δεν αφομοιώθηκε με τις Σλαβικές φυλές. Οι περιοχές λοιπόν με γερή Ελληνική παρουσία παρέμειναν Ελληνικές. Έτσι, αν και υπήρχαν Σλαβικά και Βουλγαρικά στοιχεία στην Μακεδονία και στη Θράκη ο κύριος πληθυσμός ήταν Ελληνικός. Οι Ιλλυρικές περιοχές της σημερινής Αλβανίας και των γειτονικών τόπων παρέμειναν απρόσιτες από τους Σλάβους και Βουλγάρους.

Λοιπόν, αυτοί είναι οι Σλάβοι κάτοικοι της πΓΔΜ. Αυτό που πραγματικά προκαλεί ενδιαφέρον όμως στην όλη υπόθεση, είναι πως λίγοι απ’ αυτούς τους ίδιους ξέρουν την ιστορία τους. Και αυτοί που την ξέρουν δεν θέλουν να διακινδυνεύσουν την προσωπική τους ασφάλεια και το στίγμα του «προδότη». Το γεγονός πως αξιόλογοι πολίτες του πΓΔΜ, όπως ο πρώην Πρόεδρος Κίρο Γκλίγκοροφ, η πρώην Πρέσβης της πΓΔΜ στην Ουάσιγκτον Λιούμπιτσα Ατσέφσκα και ο πρώην Πρέσβης του πΓΔΜ στον Καναδά, Γυόρδαν Βεσελίνοφ έχουν παραδεχτεί ότι είναι απόγονοι των πρώτων Σλαβικών φυλών.

26 Φεβρουαρίου 1992: Ο Πρόεδρος της πΓΔΜ, Κίρο Γκρηγκόροφ σε μια συνέντευξή του με τον Οργανισμό Πληροφοριών Αλλοδαπών, της Ανατολικής Ευρώπης, είπε: "Είμαστε Σλάβοι και ήρθαμε στην περιοχή τον έκτο αιώνα. Δεν είμαστε απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων."

22 Ιανουαρίου 1999: Η Πρέσβης της πΓΔΜ στην Washington D.C., κυρία Λιούμπιτσα Ατσέφσκα, σε μια ομιλία της επί της πρόσφατης καταστάσεως στα Βαλκάνια , τόνισε: "Δεν απαιτούμε να μας αναγνωρίζουν ως απογόνους του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Εμείς είμαστε Σλάβοι και μιλούμε μια Σλαβική γλώσσα. Η Ελλάδα είναι ο δεύτερος εμπορικός συνέταιρος της πΓΔΜ και ο ύπ' αριθμόν ένα "επενδυτής".

24 Φεβρουαρίου 1999: Ο Πρέσβης της πΓΔΜ στον Καναδά Γυόρδαν Βεσελίνοφ, σε μια συνέντευξή του με την εφημερίδα "Πολίτης της Οτάβας", παραδέχτηκε: "Εμείς δεν έχουμε συγγένεια με τους βόρειους Έλληνες οι οποίοι έχουν αποδώσει ηγέτες σαν τον Φίλιππο και τον Μέγα Αλέξανδρο. Είμαστε Σλάβοι και η γλώσσα μας συγγενεύει στενά με τη Βουλγαρική. Υπάρχει μια σύγχυση με την ταυτότητά μας."

29 Δεκεμβρίου 2001: Μόλις πρόσφατα ο Υπουργός Εξωτερικών της πΓΔΜ Σλομπόταν Τσάσουλε, σε συνέντευξή του με την εφημερίδα Ουτρίνσκι ανέφερε στον Βούλγαρο Υπουργό Εξωτερικών, Σολομών Πάσι ότι "ανήκουν στην ίδια Σλαβική φυλή".

Και εδώ τίθεται το ερώτημα, που κανείς δεν έχει θέσει: "γιατί τότε ο παροξυσμός με το όνομα;" Οι μόνοι που πιστεύουν ότι είναι απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων είναι αυτοί που έχουν λάβει την μόρφωσή τους απ' το ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα του "Τιτοϊκού Σχολείου Ιστορίας" κάτω από την αιγίδα της κομμουνιστικής Γιουγκοσλαβίας.

το είδαμε εδώ